[Ski Amade 20.01.2018 - 27.01.2018]

8 godzin temu, paypal napisał:

Macie w aucie założone łańcuchy czy daje rade na samych zimówkach ?

Jestem od soboty i bez łańcuchów nie radzę przyjeżdżać. Do dzisiaj codziennie zakładane aby wydostać się z chałupy 

[Serfaus Fiss Ladis +]

17 godzin temu, marboru napisał:

Cóż pisać? 

Dzisiaj było pięknie i tak jak lubię

Istne wiosenne narty. Rano -2, popołudniu w słońcu +5. Jeszcze takiej wiosny w styczniu nie miałem. 

Twardo, szybko, sztruksik rano mmm pycha! 

Zdecydowanie jestem narciarzem szybkościowym

Na rozgrzewkę krótka niebieska:

 

A potem? Co tu dużo będę pisał... Zjazd, szybka gondola, zjazd, szybka gondola i tak cały czas. 

 

Las wyglądał pięknie dzisiaj. 

 

Uruchomili cześć Serfaus, która mnie interesowała. 

Widoki mieliśmy :

 

Tam na wprost dzisiaj głównie szusowaliśmy

Szkoda tylko, że to poniżej dopiero jutro otworzą

 

Jeszcze kilka leśnych skrętów... 

 

...i znowu przystanek. Filmowanie i foty. Uwielbiam błękit i chmury. 

 

Po 12stej wszystko jak na wiosnę. Kopce i muldy. Jak widzę co pod nogami, to nie przeszkadzają mi takie warunki nic a nic. 

 

Widoczek z gondoli Kompierdel

 

I widoczek na knajpkę, w której był dziś lunch

 

Jedzenie tradycyjne, Pomes i schabowy. Do tego kawa i cola. 

Po przerwie dalsza jazda. 

 

Po tych dwóch dniach już się bałem, że Alpy się na mnie z pogodą obraziły... 

 

Nic z tego

Po tych czerwonych trasach nogi płonęły ogniem. 

Godzina 14 i powolny powrót na bazę. 

 

A nie było łatwo... 

...czarna, powrotna wyglądała tak:

Po zjeździe na sam dół kolano powiedziało dość. 

A ponieważ stabilizator też już nogę nieźle otarł, to zakończyliśmy ten dzień z wynikiem na Endo ok 66 km ok godziny 15:20.

Było świetnie i jutro zapowiada się podobnie

Biorę się za piwo i bigos. Później coś jeszcze wrzucę. 

Te kopce na ostatniej fotce to w ostatnich dniach warunki standardowe we Flachau

[Skitoury - pierwsze zakupy, pierwsze kroki :)]

Spójrz na skiturowezakopane.pl, jedź na kurs i dowiesz się czy to dla Ciebie, czy Ci się podoba, potestujesz sprzęt, a przy okazji dowiesz się jak sobie radzić ze sprzętem. Przerobiłem to w ub. roku i i to była dobra decyzja. Bez wydawania pieniędzy na sprzęt spotkałem się z ludźmi, którzy skitury mają w "małym palcu". Potestowałem sprzęt (buty Dynafit, narty Hagan, wiązania TLT). Warto było.

[Polska - warunki narciarskie 17/18]

Zieleniec z soboty, niedzieli. Warunki dobre do tego cały czas śnieżyli bo temperatura była na minusie i to solidnym -5 do -7. Trochę lodu na Nartoramie i tam przydadzą się dobre krawędzie. Reszta stoków bez kamieni, przetarć. W niedzielę parkingi zapchane. Jeżeli nic się nie zmieniło od poniedziałku to może to być dobry wybór na rozpoczęcie sezonu. Poniżej fotki.

 

[Trekking pod Mt.Blanc]

Początek września, ruszam na tydzień do Chamonix ( z forum widać, że to popularne miejsce pobytu w tym roku), aby pochodzić po okolicznych górkach. W planach było zrobienie pętli wokół Mt.Blanc, ale jakoś tak nie przemawia do mnie chodzenie po przełęczach. Wolę wejść na jakąś górkę i z niej patrzeć w dół.

Dzień przyjazdu to rozlokowanie się na campingu w Les Bossons – widok po wyjściu z domku powala, przede mną lodowiec Bossons i tak co wieczór, co rano. Jedzenie posiłków w takim otoczeniu to czysta przyjemność.

Dzień pierwszy. Postanawiam, że będzie bez żadnych szaleństw, dlatego podjeżdżam do Les Houches i wjeżdżam kolejką na Bellevue (1780m npm), stamtąd szlakiem na Col de Tricot (2120 m npm) i na pierwszy szczyt tego dnia Mt.Vorassay (2287 m npm). Fajny pagórek, trawiasty i z całą masą odchodów owczych. Trzeba przyznać, że wysoko się zapuszczają. Ponieważ jakoś tak poszło szybko to wracam do stacji kolejki i stamtąd w kierunku kolejnej górki Mt. Lachat (2115 m npm). Po drodze mijam osoby schodzące z ataku szczytowego na Mt.Blanc – niektórzy wyglądają bardzo słabiutko. Ja na koniec funduję sobie zejście na nogach do doliny, ponad 1100 metrów przewyższenia.

Dzień drugi. Lampa na niebie, decyzja jedna robię balkony południowe nad Chamonix. Jadę pociągiem do Le Planet i stamtąd szlakiem przez Tre-le-Champs nad Lac Blanc (2352 m npm). Na podejściu metalowe drabinki i klamry, widoki na stronę Mt.Blanc bajeczne. Samo jeziorko również bajeczne z mleczną wodą. Tym razem nie decyduję się schodzić, zjeżdżam do doliny kolejką.

Dzień trzeci. Pogoda nie najlepsza - pada, a miało być wejście na Le Brevent (2525 m npm), dlatego nie spieszę się z wyjściem z campingu, cały czas mam nadzieję, że przestanie padać. Prognozy mówiły, że będzie się przejaśniać w ciągu dnia. Dlatego decyduję się na wjazd kolejką na stację pośrednią i stamtąd podchodzę 500 metrów w pionie w deszczu na Le Brevent. Na górze ziąb, nic nie widać, uciekam w dół nartostradą. Cały czas mam nadzieję na przejaśnienia dlatego idę na przełęcz Col du Lac Cornu (2414 m npm) i nad jeziorko Lac Cornu – dalej nic nie widać, to kolejką w dół. W Chamonix jest słońce.

Dzień czwarty. W Chamonix ponuro, wsiadam w auto i jadę na stronę włoską do Courmayeur. Po wyjeździe z tunelu, lampa, cieplutko 18 stopni. Kieruję w stronę doliny Val Ferret, jadę do ostatniego parkingu w dolinie na wysokości ok 1790 m npm i stamtąd idę w kierunku przełęczy Grand Col Ferret (2537 m npm) – to odcinek głównego szlaku TMB (Tour de Mt.Blanc). Tu zupełnie inne krajobrazy, niż po stronie francuskiej - bardziej przypominające nasze Tatry Zachodnie. Na przełęczy wieje jak cholera, idę wyżej na Tete de Ferret (2714 m npm) i tam otwiera się widok na Alpy Pennińskie w tym na Grand Combin. Ze szczytu schodzę w kierunku kolejnej przełęczy robiąc pętelkę i w dół do doliny znakowaną, stromą ścieżką. Oj to był fajny dzień, na koniec pizza w knajpce w Courmayeur i dodatkowy poczęstunek od sycylijskiego kucharza.

Dzień piąty.  Podjeżdżam autem do Le Buet i cel na dzisiaj to Mt. Buet (3098 m npm), zwany inaczej Mt.Blan for the ladies. Startuję z poziomu 1320 m npm, a więc w pionie do szczytu 1770 metrów, przewyższenie nie spotykane w polskich górach. Na drogowskazie 6 godzin do szczytu. Mozolne podchodzenie w górę doliny do schroniska, tam krótki odpoczynek i dalej w kierunku przełęczy Col de Salenton (2526 m npm). Po drodze do pokonania bloki skalne oraz rumowiska. Trochę strach czy coś z góry nie poleci. Po niespełna 5 godzinach szczyt, dookoła krajobraz wulkaniczny. Ponieważ wieje jak cholera – przydaje się puchówka, tylko kilka minut na górze i w dół do przełęczy i na parking. Całą trasę obracam w 8 godzin, z przystankami na herbatkę, zdjęcia i kakao w schronisku, które miało być czekoladą na gorąco 

Szósty dzień. Ponieważ od rana leje i nic nie widać, czas wracać do domu. Endomondo pokazuje, że przeszedłem 80 km, na szlaku spędziłem 38 godzin, w górę pokonałem 7300 metrów i spaliłem kilkanaście tysięcy kcal .

 

Trekking mega udany i polecam te okolice każdemu kto lubi chodzić po górach. Jeżeli za bardzo przynudziłem to sorki. Mam nadzieję że fotki spodobają się.

Darek.

[Dolomites Bike Day - Alta Badia]

Dnia 20.04.2017 o 12:49, JC napisał:

Tak, to są dwie imprezy szosowe, ale każdy jedzie czym ma, lub na czym chce

Ja mam plan, żeby obskoczyć obie imprezy, tym bardziej, że w tym roku Sellaronda Bike Day jedzie w odwrotną stronę

W miedzy czasie chciałbym jeszcze zrobić Sellarondę normalnymi ścieżkami, a nie asfaltami.

Jak można zrobić Sellarondę normalnymi ścieżkami ?, czy obok asfaltu jest coś szutrowego też ?

[Dolomity remake, czyli na nartach wśród brązowych skał]

Kurcze już wiem, gdzie pojadę w następną zimę.

Te widoki, które kontemplowałeś to masyw Le Tofane i wcale się nie dziwię tej kontemplacji, bo jak zobaczyłem ten widok jesienią, to usiadłem z wrażenia i stwierdziłem, że chcę tu zostać. Myślę, że nie pogniewasz się jak umieszczę 3 fotki tego miejsca i tych kolorów z jesieni, bo wiem, że też trochę chodzicie z Paulą po górach. Polecam Dolomity we wrześniu, oczywiście bez nart .

Pozdrawiam Darek

 

[Dolomity remake, czyli na nartach wśród brązowych skał]

Ten dziwny budynek to Mauzoleum żołnierzy poległych w I wojnie światowej. Można je odwiedzić idąc szlakiem turystycznym na nóżkach z Passo Pordoi na Piz Boe lub schodząc z góry.

[Dolomity remake, czyli na nartach wśród brązowych skał]

16 godzin temu, gregor_g4 napisał:

trochę pechowo trafiliście, patrząc na to co dzieje się w niektórych rejonach Alp, ale i tak Wam zazdroszcze.

Dobrej zabawy
 

Trafili bardzo dobrze. Dzisiaj wróciłem i śniegu full. Poniżej zdjęcie z okolic masywu Sella. Och zazdroszczę Marboru i ekipie i czekam na super relację.

[Marcowy Latemar (Predazzo - Obereggen)]

Dzisiaj jazda w ośrodku Latemar. Start do góry wagonikiem z Predazzo i dalej całą karuzelą wyciągów do samego Obereggen. Na początek kilka zjazdów z Rif. Passo Feudo, super twardawo, równo na wszystkich trasach. Potem zjazd w kierunku Pampeago i tam jak się później okazało to co mi się najbardziej dzisiaj podobało to trasy z Rif. Agnello. W ogóle w okolicach Pampeago warunki doskonałe, śniegu mnóstwo poza trasami. Kolejnymi wyciągami przemieszczam się na sam koniec ośrodka i tam małe rozczarowanie, w okolicach Obereggen zielono. Trasy do dolnej stacji mocno rozmiękłe. Powrót znowu w kierunku Predazzo i kręcenie się po trasach. Dzisiaj znowu słonecznie i bardzo wietrznie, ok 60 km/h, czasami wiatr potrafił zatrzymać mnie podczas jazdy po płaskim. Mocno nawiewało też na trasy, pod koniec dnia jazda po świeżym śniegu. Chyba z powodu wiatru nie chodziło krzesło z osłoną wwożące na najwyższy punkt w ośrodku.

Pozdrawiam Darek

[Dolomity, uczta dla oczu]

Krótki meldunek z Val di Fassa.

Wczoraj odwiedziłem ośrodek Passo San Pellegrino i warto było. Ośrodek po obu stronach przełęczy, nowoczesny, urokliwy z mega widokami. Szczególnie urokliwa w widoki część ośrodka do której można dostać się koleją linową. Ogromny płaskowyż z wieloma możliwościami jazdy. Ludzi na trasach nie za dużo, śnieg nie za szybki, nie za twardy, taki w sam raz , a przede wszystkim świeży. Dostawa trwała prze ostatnie 2 dni. Także jedna ważna informacja dla tych, którzy zaplanowali pobyt w marcu w Dolomitach, przybywajcie śniegu sporo. Temperatura w dolinach +8, na górze wietrznie i na minusie.

Pozdrawiam Darek

[W oparach minimalizmu. - skitury na lekko]

Dnia 10.02.2017 o 11:48, marcinn napisał:

Hej

No mam nadzieje że siądą a jak nie to będą na wyprzedaży forumowej

269 EURO z kijkami

Kurcze przymierzałem się do takich samych , no i ta cenka . Czy podesłałbyś jakiś link do tego sklepiku ?

[WZF Skitour]

Ale warun już żałuję , kurczę muszę się przeprowadzić gdzieś na południe 

[Fat Bike Race Góry Stołowe]

Johnny, a czy Ty przypadkiem nie myślisz już o triathlonie ? Rower, bieg, zostało Ci tylko jeszcze pływanie 

Pełen szacun, zima, rower, brrrr. Życzę jeszcze więcej coraz ciekawszych pomysłów i wyzwań, no i mniej pecha.

Pozdrawiam

Darek

[Auć! Boli... Spektakularne upadki free]

A ile później bólu w dochodzeniu do sprawności można zobaczyć na fejsie w profilu Lindsey Vonn w poście z 11.01.17. Polecam.

[Skiturowe męczarnie na Kasprowym.]

Dnia 30.01.2017 o 23:47, MajorSki napisał:

Darek brawo za walkę!
Byłem we wtorek i moja żona przeczyła trochę męczarni z podejścia kotłem (otyczkowane) i stokiem zakosami w stronę górnej stacji kolejki Goryczkowej.
Niestety warunki jak na piękne widoki i sielanke dosyć trudne, sporo szreni, lodoszreni, przewianego gipsu itp. tutaj już wchodzą w grę detale, właśnie mocniejsze uderzenie nartą o śnieg, dobra technika zakosów, dobra praca na kijkach, dobrze wyćwiczone mięśnie głębokie, szybkie pokonywanie trudnych momentów itp. sam żałowałem, że nie miałem harszli (od razu dałbym je żonie :P). Nam wyjście zajęło 3h 30min, ale z 30min to straciliśmy ze względu na kłopoty i wolne tempo mojej żony , ale ona na górze satysfakcje miała, a jeszcze większą po zjeździe bo początek po trawersie lekko ją przerósł, ale jak już wpadła w rytm to było spoko :). Może warto było skoczyć na piwko u góry? trochę odetchnąć? :D. Co do wyboru szlaku to ja nie lubię iść przez Myślenickie Turnie w miejscu z pierwszego zdjęcia idę w prawo wzdłuż nartostrady (szlak narciarski powoli idzie do góry i odbija od nartostrady), po ok 50-60min z Kuźnic jesteś pod dolną stacją Goryczkowej.

Gdzie wypożyczałeś sprzęt?

Pozdr

Tomek

Sprawdziłem na endomondo i mi wejście zajęło 4,5 godziny z krótką przerwą na Goryczkowej. Poszedłem przez Myślenickie, bo nikt tam nie szedł , a dawno tam nie byłem. Sprzęt wypożyczałem w Tatra Trade na rondzie kuźnickim, niestety nie można u nich robić rezerwacji np. tydzień wcześniej. Trochę poczytałem na różnych stronach i wszyscy pisza, że warunki teraz na górze trudne. Myślę, że następne wycieczki to np. Wielki Kopieniec, Magura Witowska lub doliny - powinno być trochę spokojniej 

Pzdr

[Skiturowe męczarnie na Kasprowym.]

3 minuty temu, marcinn napisał:

Tuptuś gradki wyjścia i troszkę mnie zaniepokoiłeś

W ten weekend moje pierwsze skitury

Mam nadzieje że Nurek z Aklimem doradzą co i jak(sprzęt już mam)

Jestem pewien, że z tacy spece "otoczą cię" odpowiednia opieką . A jak za bardzo nie zmęczysz się podejściem to ze zjazdu będziesz zadowolony 

[Skiturowe męczarnie na Kasprowym.]

4 minuty temu, nurek1974 napisał:

Cały ten problem rozwiązało by posiadanie harszli, ale pewnie nie zaproponowali w wypożyczalni. Tak czy inaczej gratulacje za dojście na szczyt pomimo przeciwności.

 

No tak, powoli uczę się co muszę mieć ze sobą na każdej takiej turze i lista zakupów się wydłuża.

Dzięki za gratulacje i też pytanko do doświadczonych skiturowców: jaka powinna być długość narty, przy wzroście 170 cm i jak z długościami fok ?, czy foka powinna dochodzić do końca narty i bocznych krawędzi ?, czy może być krótsza i węższa ?

 

[Skiturowe męczarnie na Kasprowym.]

Plan na sobotę był prosty, dotrzeć pod Tatry i wejść na nartach na Kasprowy Wierch – mekkę polskiego narciarstwa.

Piątek, koniec pracy wsiadam w pociąg do Krakowa, aby po 3 godzinach przesiąść się do autobusu jadącego do Zakopanego i po kolejnych 2,5 godzinach zameldować się w zimowej stolicy Polski.

Sobota pobudka ok. 6, gramoling, lekkie śniadanie i nieśpiesznie udaję się do upatrzonej wypożyczalni sprzętu skiturowego. Mają czynne od 8 więc nie spieszę się, jestem wcześniej i tam pierwsza tego dnia niespodzianka – już czynne. Za chwilę druga niespodzianka – sprzętu praktycznie brak, lekka konsternacja, tak to jest jak człowiek nie ma swojego. Gdzieś w kącie wypatruję jakieś nartki, trochę krótkie, ale cóż na bezrybiu i rak ryba. Wypożyczam komplet: buty + narty + foki + kije, koszt 70 zł/doba.

Cel: Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie i Halę Goryczkową. W przewodniku W.Szatkowskiego trasa jest określona jako łatwa, przyjemna dla początkującego. Zakładam sprzęt i w drogę. Warunki marzenie: słoneczko, lekki mróz. Trasa od Kuźnic wiedzie przez las pieszym szlakiem zielonym, początkowo wzdłuż nartostrady z Hali Goryczkowej. Idzie się bardzo dobrze, tempo spokojne, po godzinie jestem na Myślenickich Turniach. Widoki super, w dole Zakopane pod chmurką smogu. Tutaj odbijam od szlaku pieszego i dalej szlakiem narciarskim w kierunku Wyżniej Równi Goryczkowej, gdzie jest dolna stacja kolejki krzesełkowej na Kasprowy zajmuje mi to ok. 30 minut. Tam przerwa przy szałasie, herbatka, śniadanie, czekolada i w drogę. Ruszam bokiem nartostrady do góry, kurcze stromo, nie robię zakosów, tylko wykorzystując „piętkę” cisnę prosto do góry. Pokazują się pierwsze oblodzenia trasy. Docieram do dna Kotła Goryczkowego i odbicia szlaku narciarskiego na Halę Kondratową, który jest zamknięty. Dalej bokiem tras zjazdowych po wyznaczonym tyczkami przejściu i tutaj rozpoczyna się cała zabawa. Nie dość, że stromo to lodowo, próbuję trawersować zbocze, ale tam miejscami śnieg wywiany i sam lód, próbuję zakosów i wzorem innych iść wydeptanym już śladem. Narty jednak mnie nie słuchają, robię krok do przodu i zjeżdżam dwa kroki w tył lub co gorsza obsuwam się po stoku w dół, potem znowu trzeba podejść do śladu i taka walka trwa w nieskończoność. Jestem wściekły, co jest ?, ktoś mi radzi abym mocniej uderzał o stok nartą i krawędziami, nie pomaga, zaliczam dwie wywrotki i kolejne obsuwy. Jestem zmęczony, głodny, odwodniony, wściekły na całą sytuację, a miała być przyjemna wycieczka. Ściągam narty i idę z buta, nagle jedna noga zapada się prawie po pas, kilka kroków i znowu noga w śnieg. Znowu zakładam narty i do góry, krok, po kroku. Myśli kołaczą się po głowie, k…..wa co ja tutaj robię. Po tej nierównej walce docieram do stacji wysiadkowej krzesełka z Goryczkowej, ściągam narty, wyciągam wszystko co mam do picia i jedzenia, odpoczywam. Do wejścia na szczyt mobilizuje mnie pracownik PKL, który oznajmia mi, że nic go nie obchodzi, że nie mam sił, ale skrótem koło niego to nie przejdę. Tylko ze szczytu mogę zjechać w dół. Wchodzę już z buta dotykam dzwonu, nie czuję żadnej radości, zapinka i w dół. Nie cieszę się ze zjazdu, bardziej myślę o tym aby ze zmęczenia nie zrobić jakiegoś głupiego błędu, tylko zjechać na dół. Boli chyba każda część ciała nie czas na stylowe zjeżdżanie, byle w dół napić się piwa, bo usycham z pragnienia.

Do dzisiaj zastanawiam się co się stało, ta góra mnie pokonała. W sezonie przemierzam szlaki w Tatrach wzdłuż i wszerz i chyba jeszcze nigdy tak fatalnie się nie czułem, może to sprzęt     ( narty były krótsze o 20 cm od mojego wzrostu, foki były też krótsze o jakieś 10 cm od nart do tego nie pokrywały całej szerokości narty ), może nie ten dzień, a może po prostu musiałem zapłacić tzw. frycowe za brak doświadczenia skiturowego.

To była moja sobotnia historia.

Pozdrawiam Darek

[Słowacka tura]

Mega przygoda, filmik wymiata - rewelacja. Pozytywnie zazdroszczę 

[Skitury po raz pierwszy]

Z Koziego ?  to jeszcze nie moja półka, niestety . Po wejściu na szczyt mogłoby się skończyć telefonem do TOPR-u 

[Skitury po raz pierwszy]

Dziękuję za przyjęcie do klubu  i za motywację do kolejnej tury. 

 

[Skitury po raz pierwszy]

Czytając tyle fajnych relacji na forum i ja postanowiłem spróbować. Jeszcze w grudniu zapisałem się na kurs organizowany przez skiturowezakopane.pl i właśnie w ten weekend przyszedł czas próby. Szkolenie prowadził Jakub Brzosko - przewodnik tatrzański, ratownik TOPR, m.in. uczestnik mistrzostw świata w skialpiniźmie. Jednym słowem jak się uczyć to od najlepszych . Pierwszy dzień to podstawy: zakładanie fok, technika podejścia, nauka zakosów. W ramach ćwiczeń wycieczka na Halę Kondratową i tam ćwiczenia lawinowe. Na koniec przygotowanie sprzętu do zjazdu i sam zjazd do Kuźnic, początkowo przez las, a następnie nartostradą prowadzącą z Goryczkowej.

Drugi dzień to wycieczka z Kuźnic na Karczmiska, 6,5 km do góry i 500 metrów w pionie, starą nartostradą z Hali Gąsienicowej. Spokojne tempo, podziwianie tatrzańskiej przyrody i dalsze doskonalenie techniki chodzenia. A powrót to zjazd tą samą drogą. Wrażenia: to inny sprzęt od zjazdowego, inne nartowanie wg. mnie trudniejsze, ale zarazem bliskie obcowanie z przyrodą, bez zgiełku, hałasu i stokowej muzy. Warto było. Pozdrawiam wszystkich skiturowców i do zobaczenia na szlakach .

 

 

[Słowacja - warunki narciarskie 16/17]

Dzisiaj sprawdziłem co oferuje Bachledova Dolina, tym bardziej, że jest na jednym karnecie wraz z Białką. I śmiało mogę polecić jako super alternatywa dla Białki na jakieś 4 godziny jazdy. Parkingi dobrze przygotowane z pomocną obsługą, przy każdej trasie bary, a na stokach pusto, zero kolejek do wyciągów. Na trasach z rana twardo, równo, później ponieważ mocno wiało to nawiewało na trasy, ale bez tragedii. Mapa tras w ośrodku mocno "przekolorowana", w rzeczywistości czynne jest: 2 x krzesło, orczyk podwójny i 2 x orczyk dla początkujących. Czynne trasy to: 1, 2, 3, 4, 7 ,9.

[Polska warunki narciarskie 16/17]

Dzisiaj Białka Tatrzańska.

Temperatura przez cały dzień -2 do 0 stopni + praktycznie cały dzień opad śniegu (czasami się przejaśniało) dały naprawdę bardzo dobre warunki. Oblodzenia na niektórych trasach były przykrywane przez stały opad śniegu. Ludzi do godziny 14.30 całkiem sporo - do wyciągów kolejki 5 do 10 minut, największe na Pasieka Express. Od 14.30 coraz mniej luda, a od godz. 15.30 jazda na bieżąco bez stania na każdym wyciągu. Aż żal było kończyć o 16.30. No i trzeba przyznać, że dzisiaj przydały się osłony na tych nowszych krzesłach.