Babia Góra zwana Diablakiem

marboru · 6 Czerwiec 2016

Planowany od dawna wyjazd wreszcie się ziścił.Atak w okolice Johnnego i zdobycie kilku szczytów należących do Korony Gór Polskich.Miało być spokojnie, miało być kameralnie...a wyszło super wspaniale z gronem świetnych Przyjaciół i Forumowiczy.Niepozorne wiadomości priv, teksty pod relacjami, publiczne rozmowy na forum i po wysłaniu, zresztą tak jak obiecałem informacji o naszych razem z Paulą, Maćkiem i jego Żoną planach... zebrała się nas w Górach pod Babią spora ilość. Nieformalne WZF doszło do skutku...a frekfencja? 100%.Tylko Wy - pozytywnie zakręceni na punkcie nart mogliście sprawić nam tak olbrzymią niespodziankę.Chodzenie po Górach w takim towarzystwie to była prawdziwa przyjemność......ale może zacznę od początku tę relację.Wyruszyliśmy wieczorem, w piątek.Początek tego fantastycznego weekendu zaczął się od tego oto widoku:

Potem mijaliśmy Ogrodzieniec i kolejny wspaniały widok zainspirował nas do naszego nowego podróżniczego tematu...ale, to nie miejsce...

Tuż za zamkiem, gdzieś między tamtejszymi łąkami i spowijającymi je mgłami - prosto na nas i nasze auto wyskoczył jakiś zabłąkany łoś. Na szczęście w porę się zorientował, skręcił i pobiegł równolegle do toru naszej jazdy. Zdarzenie trwało chwilę ale ciarki po plecach przeszły - zderzenie z dwumetrowym kolosem nie byłoby fajne.Dojechaliśmy do Johnnego cali i szczęśliwi.Pobudka dnia następnego okazała się zbyt późna - już po drodze, gdy dołączył do nas Góral spod Skrzycznego z Małżonką wiedzieliśmy, że będziemy mieli obsówę półgodzinną......sorry for all.Na pocieszenie dodam, że Major ze swoją ekipą również się spóźnił :wink:Po drodze, przed nami pierwszy widok na Diablaka.

Po szybkim przywitaniu, kupiliśmy bilety do Parku i zaczęliśmy naszą wspólną przygodę z najwyższym szczytem Beskidu Żywieckiego.Start z Przełęczy "Krowiarki".

Nasze grono?Imponujące... 13 osób i niezły peleton.

Na dosyć szerokim szlaku utworzyliśmy niezły wężyk.

Skład Ekipy:JC, MajorSki z Żoną i dwójką najmłodszych uczestników wyprawy, Johnny Narciarz z Żonką, Marionen i Anniaa, Góral spod Skrzycznego z Żoną, Piotr_67 z Żoną no i oczywiście ja z Paulą.Beskid Żywiecki i jego klimat...

Niby już nie jeden Beskid odwiedziliśmy... ale każdy inny, każdy ma co innego do zaoferowania.

Żywiec zdrój?Myślę, że to co w butelce nie umywa się do tego, co na Babiej może człowiek spróbować.

Po dosyć łatwych kilku kilometrach mijamy jedno ze skrzyżowań szlaków i na kolejnym skręcamy na drogę zwaną "Percią Akademików" - żółty szlak.

Robi się wąsko, robi się stromiej.Początek tej ścieżki:

Powoli wydostajemy się powyżej linii lasu i wyłaniają się dla nas takie oto widoki:

Edytowane 7 Czerwiec 2016 przez marboru

marboru · 6 Czerwiec 2016

Babia Góra zwana Diablakiem. Cz.2Nim jednak drzewa całkowicie zniknęły z naszych oczu - między nimi ukazał się cel naszej podróży.Babia Góra, czyli Diablak 1725 m npm.

Zieleń i błękit - moje ulubione kolory na fotkach...

Las się skończył - zaczęło się maszerowanie gęsiego.

Nim się obejrzeliśmy pojawiły się tutejsze pierwsze łańcuchy.

Zatory robiły się głównie przez fotoreporterów :wink:

Maciek w akcji "na krawędzi"...

Marboru na klamrach... Góral z Żoną w kolejce :smile:

Paula...

...i piękne widoczki.

W tę sobotę był naprawdę spory tłok na szlakach :wink: JC prze w górę!

...a potem pomaga innym. W tle?Bajka.

Po delikatnych trudnościach technicznych, ostatnie miejsca zielone przed szczytem były spowite kwitnącymi kwiatami.

marboru · 6 Czerwiec 2016

Babia Góra zwana Diablakiem. Cz.3Końcówka marszu to zanikające kosodrzewiny i porosty. Dominowały kamienie.

Kilkaset metrów podejścia i zdobywamy szczyt.W szpicy tego ataku :stupid: ja, Paula i JC.

Po kilku chwilach docierają wszyscy.Chwila odpoczynku, krótki posiłek, uzupełnienie płynów.

Fotka grupowa wieńcząca sukces i zdobycie najwyższej poza Tatrami Góry w Polsce.

Niestety pogoda na szczycie nas nie rozpieszczała.Niebo, chmury pociemniały i pojawiło się realne zagrożenie burzą.

Zrobiło się bezwietrznie, ciemno i ponuro.

Na szczęście były to tylko strachy na lachy. Nie było ani deszczu, ani burzy - całe szczęście, bo tydzień przed naszym pobytem na Diablaku miał miejsce nieszczęśliwy wypadek i od porażenia piorunem zmarł jeden z turystów.Radość z numeru 13 w naszej Koronie Gór Polskich:

Ostatnie batony, ostatnie uzupełnianie płynów...

...ostatnie fotki na szczycie...

i powrót, po grani Babiej do miejsca startu.

marboru · 6 Czerwiec 2016

Babia Góra zwana Diablakiem. Cz.4 - ostatnia.Formuje się, po raz kolejny, grupa czołowa :biggrin:

Mijamy miejsce o dosyć ciekawej nazwie...

...i od tego miejsca zaczęła poprawiać się wyraźnie pogoda.

Widoczki stają się coraz ładniejsze i wyraźniejsze.

Znowu pojawia się kosodrzewina i zielone.

Po chwili dochodzimy do tarasu widokowego i ukazuje się nam piękny widok, nie tylko na Babią Górę ale również na dolinę. Niebo robi się niezwykle błękitne i wyraźne.

Robimy przerwę.

Foto z "Celebrytą" :wink:

Jeden z naszych Przewodników - Góral zwany "...spod Skrzycznego":

...i po chwili relaksu schodzimy grzecznie gęsiego w dół.

Mijamy "naturalny" namiot i docieramy z powrotem "na Krowiarki".

Tutaj szybko się ładujemy do aut i kierujemy w stronę zasłużonego obiadu.Nim jednak docieramy do miejsca przeznaczenia, razem, pełną grupą, udajemy się z gromadką sympatycznych zwierząt na stok narciarski.Co jak co? Towarzystwo przecież spotkało się narciarskie :happy:

Zbójnicka Karczma.

Uzupełnieniem wspaniałego dnia w gronie Przyjaciół staje się wspólny posiłek i piwko - biedni kierowcy mogli sobie jedynie pozwolić na to bezalkoholowe.Świetny dzień w Górach, świetne nieformalne WZF forumowe.Dziękuję raz jeszcze Wszystkim za super czas i rozmowy...nie tylko narciarskie.

PozdrawiammarboruPS. CDN...ale, to chyba już w innym temacie.