Samos tam gdzie narodziła się bogini

[marboru]

Ponieważ prawie nikt nie opisuje swoich letnich wakacji, a uważam, że na forum powinny być takie wpisy, po to, by poznawać nowe ciekawe miejsca, postanowiłem krótko opisać to, w którym na letnim wypoczynku miałem przyjemność być.

Grecka wyspa Samos – kawałek lądu na Morzu Egejskim znajdujący się niedaleko tureckiego wybrzeża (1,6km) – kolebka starożytności i ponoć najbardziej zielone miejsce w tym kraju.

Jest niewielka – tylko 476 km2, jest górzysta – największy szczyt: Kerkis 1433 m npm, posiada ciekawą historię i tak naprawdę od niedawna jest grecka – 1912r.

Pierwsze odkryte ślady obecności ludzi, to 2500 lat pne.

To tutaj wg mitologii urodziła się żona Zeusa – Hera, również na niej powstało prawo Pitagorasa – ponieważ większość swego żywota spędził tu, ten znany matematyk.

Bywali tu Ezop, który w cieniu winorośli tworzył swoje bajki ale również przez stulecia przebywali na jej brzegach wszelakiej maści korsarze.

Pierwszy budowniczy i architekt naszego globu to ponoć Eupalinos, który na wyspie stworzył pierwszy tunel, akwedukt w tutejszej górze (budowa rozpoczęta z dwóch stron – zejście obydwóch po środku z odchyleniem jedynie 0,5m – długość ponad kilometrowa)…niestety zwiedzić tego dzieła się nie dało – pozostaje przez najbliższe dwa lata w remoncie – całość po tym okresie będzie udostępniona dla turystów.

Ponieważ Samos, jest miejscem raczej nie znanym i niezbyt popularnym w Polsce – poniżej kilka zdjęć i opisów.

Zacznę od wypoczynkowego zdjęcia i kamienistej plaży Potami znajdującej się w północnej części wyspy.

To najbardziej charakterystyczna i pocztówkowa miejscówka.

Wybrzeże to znajduje się 3km od miejscowości, w której mieszkałem Karlovasi.

Poniżej widok na port i zabudowania na tle morza i otaczających je gór.

Kilkakrotnie wybieraliśmy Potami, bo preferowaliśmy walory krajoznawczeod plaży miejskiej znajdującą się przy hotelu.

Naszą wycieczkę dookoła wyspy zaczęliśmy od miejscowości Platanos, położonej na zboczu jednego ze szczytów. Stąd roztacza się widok na obydwie strony wyspy, północną i południową.

Na poniższej fotce spowity w chmurach najwyższy szczyt Samos: Kerkis 1433 m npm.

Kolejnym etapem naszej podróży były tutejsze świątynie.

Na Samos jest ich sporo i są dosyć stare – kilka pochodzi z XII w.

Jedną z odwiedzonych był Panagia Monastyr.

Następną atrakcją turystyczną są ruiny starożytnego Heraionu, czyli olbrzymiej świątyni Hery.

W czasach świetności w tym miejscu zabudowania były cztery razy większe od słynnego,ateńskiego akropolu.

Niestety wygląd w czasach obecnych jest dosyć skromny – 80 marmurowych kolumn o wysokości 20 metrów zostało skradzionych przez korsarzy, budynki zniszczone.

W miejscowości Pythagorio urodził się znany matematyk – Pitagoras (na jego cześć w XXw przemianowano nazwę miasteczka).

W tutejszym przepięknym, kameralnym porcie jest nie tylko rzeźba upamiętniająca twórcę twierdzenia o trójkącie prostokątnym ale również znajduje się tutaj mnóstwo tawern serwujących świeże ryby oraz tradycyjne greckie potrawy. Pływające w nim kolorowe łódeczki rybaków, jachty dodają kolorytu temu miejscu.

Kolejną bardzo atrakcyjną miejscówką na wyspie jest Kokkari.

Znajduje się tutaj pięć zróżnicowanych plaż, dwie fantastyczne wysepki (z jednej można uprawiać skoki z klifu), cudowna, grecka zabudowa z olbrzymią ilością nadmorskich restauracji, centrum sportów wodnych wraz ze szkołami windsurfingu.

Charakterystyczne dla Kokkari:

W ciągu naszego urlopu nie mogło zabraknąć wycieczki rowerowo-górskiej.

By dostać się na niewielką plażę Mikro Seitani...

…dla nudystów należy porzucić wszelkie środki lokomocji i odnaleźć ją pośród zieleni i gór…

Ale o tym napiszę w wątku rowerowym - http://www.skionline.pl/forum/showthread.php/17326-Rowerowe-eskapady-2013?p=198999&viewfull=1#post198999

Kolejną atrakcją, którą koniecznie trzeba zobaczyć, to Wodospady Potami.

Położone jakieś 3km od plaży o tej samej nazwie, widocznej na pierwszej fotografii w tym wątku.

Piękny zalesiony i dziki wąwóz na dnie którego płynie czyściutki potok obfitujący w rybki i kraby.

Dochodzimy do pewnego momentu suchą stopą, a następnie pokonujemy trasę brodząc po pas w wodzie między skałami.

Trzy małe kaskady należy obejść z wykorzystaniem lin i zamieszczonych na nich węzłów i na końcu całości szlaku spotyka nas zwieńczenie wycieczki – małe, słodkowodne jeziorko, w którym można pływać.

Południowa część wyspy – to plaże piaszczyste.

Niestety miejsca te dostępne są zazwyczaj jedynie ze środków pływających – polecam wycieczkę z tutejszymi rybakami.

Oprócz krystalicznej wody, wzdłuż skał przepiękne miejsca do snurkowania i oglądania podwodnego życia.

Jest magicznie…

Wśród skał w takich miejscach można napotkać bardzo ciekawe konstrukcje skalne.

Osiem dni, to bardzo mało czasu jak na tak cudowne miejsce.

Pobyt dwutygodniowy byłby o wiele bardziej wskazany niż nasza 8ka.

Opuściliśmy stolicę wyspy, noszącą takie samo miano: Samos, opuściliśmy jaskinię Pitagorasa – gdzie ten powszechnie znany matematyk ukrywał się wiele lat przed tutejszym tyranem (w niej powstała filozofia pitagorejska).

Nie widzieliśmy zachodniego, dziewiczego wybrzeża, wschodu…wielu rzeczy nie zobaczyliśmy.

Polecam Samos wszystkim na dłuższy pobyt – tym bardziej, że dysponując większą ilością czasu, mając nutkę podróżnika z wyspy bardzo łatwo przedostać się na tureckie wybrzeże do starożytnego Efezu.

Wyspa mało komercyjna i przyjazna turystom – bez problemy można wynająć nie tylko rower, ale qada bądź małe auto, samochód 4*4.

pozdrawiam serdecznie

marboru

Edytowane 13 Sierpień 2014 przez marboru

[magelan]

Cóż no nie będę opisywał 30-tych wakacji na jachcie na WJM, bo już jest tak tłoczno w sezonie źe......... zasrane, i większej reklamy tam nie potrzeba. Tylko dbania o to co mamy korzystania z toalet chemicznych na jachtach ( zakazu używania jachtów bez takowych toalet i zakazu używania toalet tzw. morskich)

[W.W.]

To ja coś o żeglowaniu po wyspach Greckich.

Myślę, że wielu z nas ma to w sobie od młodości. Wszak w szkole uczymy się o czasach starożytnych i tam dowiadujemy się o ludziach żeglujących po morzu Śródziemnych, o Fenicjanach Grekach i Rzymianach, o kupcach i piratach. Potem dorastamy i zaczynamy żeglować. Najpierw na pobliskim jeziorze, potem na morzu. Jednak woda jest zimna i nieprzyjemna, słońce nie zawsze świeci, czasem jest zimno i pochmurno. Powracają wtedy tamte marzenia o pięknym i czystym niebie, święcącym bez przerwy słońcu i czystych, ciepłych wodach.

Nagle marzenie jest w zasięgu ręki. Wystarczy mieć kasę. Jak okazuje się, można pojechać do Grecji, wynająć jacht i pożeglować po tym wspaniałym morzu. Najpierw odkrywamy Kalimaki, ogromną marinę w Atenach, gwar, pospiech i co tu dużo mówić, często śmierdzi. Jednak Akropol widać z daleka i nie wiem ile wieków historii patrzy na nas. Za główkami jawi się nam już inny świat. Z rzadka rozrzucone wyspy, piękne morze, czasem, ale tylko czasem, delfiny. Ja widziałem je dwa razy. Na tych wyspach porciki, jakże odmienne od naszych czy Chorwackich. Małe, często zaniedbane, puste. Można stać i godzinami nie wiedzieć ani jednego człowieka. Życie zaczyna się po południu i trwa do nocy. Dla tych przyzwyczajonych do Chorwacji często to jest szok, że tu czasem prądu nie ma na kei, że woda, to tam gdzieś z knajpki można poprosić waż i nabrać, że tu nikt nie woła od razu o kasę za wszystko. Tu często w zatoce jesteśmy sami nawet, jak wyjątkowy urok zachęci nas to pozostawienia tam cały dzień. Tu od wyspy do wyspy czasem i płynie się kilka godzin i to po pełnym morzu i ani jednego żagla. Tu na wielu wyspach stoją, od tak, kawałki murów pamiętające czasy Cezarów a obok pałętają się zdziczałe kozy, nader łase na chleb dawany z reki. Cały czas masz świadomość, ze poruszasz się po wodach, po których żeglował Odys. Czujesz, że tu, na tych wodach powstawał nasz świat. Tu wreszcie doświadczasz „włóczęgi po morzu” z dala od innych w otoczeniu historii i dalej marzysz.

Dlatego chcesz tam wrócić jeszcze raz i jeszcze raz, i jeszcze….

Morze Egejskie, Cyklady, Dodekanez, Kreta. Na północy Sporady. Mekka żeglarzy europejskich. Wiatr, słońce i Hellada. Ciekawe, mało skomercializowane porty, bardzo miedzynarodowo, tu żadna nacja nie dominuje (w przeciwieństwie do Adriatyku). Doskonała, bezproblemowa atmosfera. Praktycznie tylko jachty żaglowe, bo meltemi, a wiec fala skutecznie eliminuje jachty motorowe.

Można pływać "z wyspy na wyspę", można non stop po 200/300 Mm. Doskonałe tawerny, puste i praktycznie bezpłatne porty, przyjazne ceny.

Zdjęcia - jakie zdjęcia?

Żadne z nich nie odda atmosfery tam panującej. Widoczków z Grecji jest w sieci i folderach biur podroży zatrzęsienie.

Ale tam trzeba być, tam samemu trzeba tego doświadczać. Tego nie da się opisać!

Mam w kompie kilka giga zdjęć i to na długie ponartowe wieczory przy pyfku. Jak się spotkamy na nartach i ktoś będzie chciał słuchać, to opowiem. O wodzie tak czystej, że rzucasz kotwicę z 30 metrami łańcucha, bo widzisz dno a ona go nie sięga, o tawernie, gdzie podają najlepsza kozinę a wyspach a oktopus jest po prostu boski, o zatopionych miastach i murenach własnego uboju na kolację.

Opowiem o prawdziwym życiu.