Ranking

Tak wyglądał Szczyrk ubiegłej zimy około 10 stycznia (pierwsze 7 zdjęć). A kolejne zdjęcia zrobione po 22 stycznia.

Rozumiem, że miałeś do tej pory 4-kę i nie masz pojęcia o problemach posiadaczy 7-ki (oraz w mniejszym stopniu 6) No cóż, życzę Ci, żeby ta badziewna firma naprawiła to co spartoliła robiąc swoje kamery wodoszczelnymi bez dodatkowej obudowy - czyli od 6-tki , bo inaczej Twój entuzjazm bardzo szybko przerodzi się w frustrację. A dla tych co nie w temacie: 7-ka: zawiesza się (przerywając nagranie), przegrzewa - co owocuje wyłączeniem kamery (urocza ikonka termometru na przednim wyświetlaczu) - jednym słowy - po zjechaniu fajną trasą, na dole może się okazać, że nic się nie nagrało - słabe. Byłem bliski kupna 7-ki, ale coś mnie tknęło by poczytać z jakimi problemami na co dzień stykają się jej użytkownicy, zajrzałem więc na forum GP i ..... codziennie nowe posty ludzi w których przeważały te dwa tematy. W recenzjach tego nie znajdziecie, za to podpytani vlogerzy których oglądam (w tym Jacek Ciszak) z którym chyba razem jeździłeś potwierdzają to.

1. Z tych butów tylko Backlandy nadają się do skituringu. 2. Znalezienie butów odpowiednich i do skituringu i offpiste raczej jest niemożliwe. Albo masz but do chodzenia albo jeżdżenia. Dobre buty do chodzenia ważą około 2 kg, do jazdy znajdziesz na poziomie 3 kg. Ale nie chodzi tylko o wagę ale raczej konstrukcję (użyteczny zakres ruchu - coś innego niż podają w materiałach). Pozdro Wiesiek

Dzień drugi. Startujemy bezpośrednio z Prudnika i kierujemy się bocznymi drogami do Zlatych Hor. Dzisiaj dzień niby znacznie lżejszy, ale pierwszy podjazd daje mi wyjątkowo w kość. Podjazd ma 24 km, ale ostatnie 2 km to całkiem niezła ścianka. Po wjechaniu na bezimienną przełęcz zjeżdżamy z głównej drogi i bardzo wąskim i nierównym asfaltem oddajemy to co przed chwila zdobyliśmy. Ten wąski asfalt jest bardzo mocno nachylony - w jednym miejscu jest wymalowane farbą 22%. Kolejne podjazdy tego dnia nie są już tak spektakularne, trochę w górę, trochę w dół. Dzisiaj jedzie mi się fatalnie i noga wcale nie podaje. Za to Marcin zdobywa kolejne górki z łatwością. W Vrbnie zatrzymujemy się na obiad, a po nim kierujemy się na ostatni podjazd. On idzie całkiem sprawnie, bo nachylenie jest bardzo przyjemne. W pewnym momencie zjeżdżamy z głównej drogi i drogą o bardzo słabym asfalcie podjeżdżamy jeszcze kawałek. Na szczycie widoki stanowią kulminację wyjazdu, dodatkowo mamy szanse pożegnania się z Pradziadem (drugie zdjęcie) I to już koniec, pozostało jeszcze 20 km zjazdu do Prudnika, które pokonujemy w szybkim tempie - oprócz pierwszych 3-4 km gdzie asfalt jest fatalny i trzeba mocno uważać. Około 16:00 ruszamy w drogę powrotną i o 21:00 melduję się w domu. Podsumowując, wyjazd mega udany. Widoki, pogoda, właściwie wszystko idealnie zagrało:-) No i spełniło się moje marzenie czyli podjechać na Pradziada, który planowałem od ładnych kilku lat, ale ciągle coś przeszkadzało w realizacji. Trasa: Dzień 1 - https://www.gpsies.com/map.do?fileId=osltlhxachcrkpag Dzień 2 - https://www.gpsies.com/map.do?fileId=xcuyvnzvietxxcup

miód na serca gadżeciarzy